همنوع خواری ماهی بی رحم پیرانا piranha

ماهی پیرانا جزو بیرحم ترین موجودات کره زمینه زمانی که گشنش باشه همنوع های خودشو میخوره
پیرانا ماهیای گوشتخوار آب شیرینن که تو رودخونه آمازون تو آمریکای جنوبی زندگی میکنن
این ماهیا اگه غذا پیدا نکنن خونواده خودشون رو میخورن
ماهیای پیرانا به صورت گله ای زندگی میکنن و میتونن یه گاو رو تو 15 دقیقه بخورن و چیزی جز استخوناش باقی نزارن
یکی از مشکلات دامدارای منطقه آمریکای جنوبی همین ماهیا ان
وقتی گاواشون رو میخوان از رودخونه رد کنن ماهیای پیرانا ، تیکه پاره و زخمی می کنن و میکشنشون
برای حل این مشکل دامدارای آمازون یکی از ضعیفترین و لاغرترین گاواشون رو پایین رودخونه تو آب ول می کنن
تا این ماهیا رو سرگرم خوردن اون یه دونه گاو کنن بعدش بقیه ی گله رو از رودخونه رد می کنن.
بعضی از قبیله های آمریکای جنوبی از دندونای پیرانا به عنوان چاقو و قیچی استفاده میکنن
دندونای پیرانا برای تیکه تیکه کردن گوشت ساخته شدن.
جالبه بدونید صیادا و شکارچیای آمازون میگن ماهی پیرانا از خوشمزه ترین ماهیای دنیاست و جالبتر اینکه گوشت پیرانا یکی از غذاهای رایج برای مردم پرو و ونزوئلا و برزیل به شمار میره
طول ماهی پیرانا حدودا 25 سانتیمتره
در ایالت هایی از آمریکا که دارای آب و هوای گرمتری هستند نگهداری ماهی پیرانا ممنوع است زیرا این ماهی استواییه و در آب و هوای گرم تکثیر پیدا میکنه و با آزاد شدن در رودخانه خطری برای دیگر شکل های حیات در یک زیستگاه مشترک محسوب میشود.
 
 
پیرانا یا به پرتغالی piranha که گاهی به صورت پیرانیا هم نوشته می شود یک گروه از ماهیان آب شیرین است که در رودهای آمریکای جنوبی زندگی میکنند.
پیرانا یکی از گروه های ماهیان گوشت خوار است و دندان های بسیار تیزی دارد.
در صورتی که به آن غذا داده نشود ، هم نوع خواری نیز در بین آنها مشاهده شده است.
پیرانا یکی از ماهیان خانوادهٔ کاراسیده ها (کاراسین ها) است که خود شامل انواع مختلفی از ماهیان پیرانا می باشد (بیش از۳۰ گونه).
بعضی از انواع پیراناها مهاجم و خطرناک هستند.
Piranha در گروه ماهی های گوشت خوار است که در آبهای شیرین به ویژه در رودهای آمریکای جنوبی زندگی می کند.
این نوع ماهی بسیار وحشی است و دارای دندان های بسیار تیز است.
گله این گونه می تواند یک گاو را در عرض ۱۵ دقیقه بخورد و چیزی جز استخوان هایش باقی نگذارد.
آنها از موجوداتی مانند کاپی بارا ، پرندگان ، میمون ها ، کایمن سیاه ، آناکونداها و حتی گاهی از انسان تغذیه می کنند.
انواع :
پیرانا شکم قرمز (سینه سرخ) Red Piranha
پیرانا سیاه black Piranha
پیرانا سفید white Piranha
پیرانا ناتری
پیرانای خالدار
زیستگاه اصلی : رودخانه آمازون (رودخانه های آمریکای جنوبی)
البته همه ماهی های پیرانا خطرناک نیستند مثلاً پیرانا شکم قرمز تنها به جانداران زخمی و مرده هجوم می آورد اما پیرانای ناتری به هر جانداری حمله می کند و با داشتن فک های بسیار قوی و پر از دندانش میتواند هر نوع گوشتی را بدرد و ببلعد که یکی از مشکلات دامداران منطقه آمریکای جنوبی و رودخانه آمازون، همین پیراناها به وجود آورده اند به طوری که در فصل کوچ یا عبور دسته جمعی گله از رودخانه مشکل ساز می شوند.
برای حل این مشکل ، گله داران در سال گاوی را که از همه ضعیف تر است در نزدیکی گله رها می کنند تا برای خود بچرد و زحمتی را متحمل دامداران نکند.
سپس هنگام عبور از رودخانه ، گاو ضعیف و لاغر را در پایین رودخانه رها می کنند و در زمانی که پیراناها مشغول خوردن گاو هستند گله را از بالای رودخانه عبور می دهند.
 
 
یک واقعیت جالب توجه در مورد ماهیهای پیرانا این است که آنها دندانهای خود را مانند جنس کروکودیل ، در طول دوران زندگیشان جایگزین می کنند.
البته آنها به جای جایگزین کردن دندانها به طور یکی یکی ، کل ردیف دندانهایشان را به چهار قسمت تقسیم کرده (یعنی هر ردیف به دو قسمت) و سپس هر یک چهارم از دندانها را که جایگزین کردند نوبت به یک چهارم بعدی می رسد و همین طور تا آخر و این روند بدان معنی است که در یک زمان حداکثر یکی از چهار قسمت تعیین شده ممکن است بدون دندان باقی بماند و دندانهای جدید دو روز بعد در جای دندانهای قبلی که افتاده اند رویش پیدا می کند.
علت این نحو ریختن دندان ، شکل خاص استخوان بندی دندانی در پیرانا است که در آن هر دندان در دندانهای اطراف خود قفل می شود و این یعنی در بین دندانهای پیرانا درز وجود نداشته و لثهٔ آن نیز فقط در قسمت فوقانی دندانها بوده و تا بین دندانها پیش روی نمی کند.
بعد کل ردیف دندانها مثل لبهٔ یک چاقوی برنده به هم چفت می شوند که این قابلیت به آنها امکان می دهد تکه های بزرگی از گوشت شکار خود را به آسانی پاره کنند و نیازی به یادآوری نیست که دندانهای پیرانا به قدری محکم و سخت هستند که می توانند این لبهٔ تیز را تا مدت زیادی حفظ کنند و در صورت کند شدن آن پیرانا دندانهای خود را همان طور که شرح داده شد جایگزین می کند.
 
 
ماهی پیرانا piranha fish بیش از 50 سال است که مورد علاقه ماهی داران بوده است.
این ماهی های استوایی به عنوان خطرناکترین ماهی و شکارچی با دهان پر از دندان های سوزنی و تیز شناخته می شوند.
پیراناها ماهی هایی از خانواده سراسالمیدا (Serrasalmidae) هستند.
در مورد تعداد گونه های مختلف نمیتوان به راحتی صحبت کرد ، اما تصور می شود که بین 20 تا 50 گونه باشد.
رایج ترین پیرانا در تجارت آکواریوم ، پیرانا سینه سرخ ، Pygocentrus nattereri ، یک ماهی خاکستری نقره ای با قرمز روشن است.
خلق و خوی : تهاجمی
اندازه: تا 13 اینچ
طول عمر: تا 10 سال در اسارت
رژیم غذایی : همه چیزخوار
حداقل اندازه مخزن : 40 گالن برای یک نمونه
دمای آب : 74 درجه تا 82 درجه فارنهایت
پارامترهای آب : PH بین 6.5 تا 7.5، dGH 4 تا 18
دو گونه پیرانا معمولا در فروشگاه ها دیده می شود.
پیرانای سینه سرخ ( Pygocentrus nattereri ) و پیرانای سیاه ( Serrasalmus rhombeu s ) که به پیرانای چشم سفید یا قرمز نیز معروف است.
از بین این دو گونه ، پیرانای سیاه بزرگ و تهاجمی است ، در حالی که نوع سینه سرخ کوچکتر و کاملاً خجالتی است.
این ماهی ها در زیستگاه طبیعی خود فراوان هستند و در حال حاضر در فهرست قرمز IUCN از گونه های در معرض خطر قرار ندارند.
این ماهی گاهی اوقات به عنوان پیرانای قرمز یا پیرانای ناترر نیز شناخته می شود.
انواع این ماهی با نام های توصیفی بر اساس رنگ آنها شناخته می شود ، از جمله پیرانا گرد و غبار طلایی ، پیرانای پوست مار ، پیرانای سوپر قرمز و پیرانای ترنتزی.
پیرانای شکم قرمز گونه ای رایج است که در سراسر حوضه آمازون در آمریکای جنوبی و حوضه رودخانه های اسکیبو ، پاراگوئه و پارانا یافت می شود.
این گونه همچنین در رودخانه های ساحلی و چندین آبراه کوچک در شمال شرقی برزیل زندگی می کند.
پیراناها می توانند در نهرها ، انشعابات ، رودخانه ها و حجم های آبی بزرگتر از جمله استخرها ، جنگل های سیل زده ، دریاچه ها و تالاب های پانتانال در جنوب غربی برزیل زندگی کنند.
پیراناها ماهی هایی هستند که در گروه های بزرگ تا 30 تایی زندگی می کنند.
اگرچه پیراناها در درجه اول لاشخور هستند اما همچنین شکارچیانی هستند که طعمه را شکار و تعقیب می کنند.
 
 
ظاهر ماهی پیرانا شکم قرمز
پیراناهای شکم قرمز در طبیعت می توانند تا 13 اینچ رشد کنند با این حال ، نمونه های اسیر به طور کلی کوچکتر هستند.
پیراناها ماهی های قدرتمندی با بدن ضخیم ، مرتفع و فشرده جانبی هستند.
این ماهی دارای سر محدب و آرواره های پایینی بزرگ مانند بولداگ است.
دم بزرگ و قدرتمندی دارد و در ترکیب با بدن ساده پیرانا ، آنها را به شناگرانی بسیار سریع و چابک تبدیل می کند.
پیراناها دارای باله چربی کوچکی هستند که بین باله های پشتی و دمی قرار دارد.
پیراناهای قرمز بالغ ماهی های زیبایی هستند که رنگهای متفاوتی دارند.
بدن آن ها دارای لکه های سیاه بزرگی است که با افزایش سن ماهی محو می شوند.
پیرانای جوان بیشتر به رنگ نقره ای با لکه های تیره است.
 
 
طول عمر ماهی پیرانا شکم قرمز
در آکواریوم ، امید به زندگی معمول یک پیرانای شکم قرمز حدود 10 سال است ، اگرچه گزارش شده است که تعداد کمی از آنها با مراقبت مناسب بیش از 20 سال زندگی کرده اند.
 
 
آیا نگهداری از پیراناهای شکم قرمز دشوار است ؟
اگرچه تغذیه پیراناهای شکم قرمز به خصوص سخت نیست و ماهی نسبتاً مقاومی هستند اما برای مبتدیان این این ماهی توصیه نمی شود.
این ماهی ها کاملاً تهاجمی هستند و جراحات اغلب طول عمر آنها را کوتاه می کند یا مشکلاتی را با عفونت ها و سایر بیماری ها ایجاد می کند.
همچنین ، این ماهی های بالقوه خطرناک را نمی توان نوازش کرد.
آنها نسبت به صاحبان خود مهربان نیستند ، بنابراین ، اگر علاقه مند به نگهداری از پیرانا هستید ، باید بسیار مراقب باشید!
اگر شما یک آکواریوم باز باتجربه هستید و می‌خواهید از این ماهی‌ها خطرناک نگهداری کنید، این نکات را بهتر است که در مورد مراقبت از پیرانا شکم قرمز بدانید.
حداقل اندازه مخزن
پیرانای شکم قرمز در تمام مناطق سطوح آب شنا می کند پس این ماهی ها به یک مخزن جادار نیاز دارند.
در حالت ایده آل ، شما باید پیراناهای شکم قرمز را در گروه های چهار یا هشت نفره نگهداری کنید ، زیرا می توانند بسیار خجالتی و بداخلاق باشند.
یک مخزن افقی برای این ماهی ها بهترین عملکرد را دارد و یک درب محکم می تواند از حوادثی مانند بیرون پریدن ماهی جلوگیری کند.
پیراناها آب را به شدت کثیف میکنند پس حتما استفاده از یک سیستم فیلتراسیون قدرتمند بهترین روش برای جلوگیری از کثیف شدن آب آکواریوم است مثلا استفاده از فیلتر سطلی است.
دکوراسیون تانک
ماهی پیرانا به فضای زیادی برای شنا کردن نیاز دارد پس پیشنهاد میشود که فضای آکواریوم خود را زیاد شلوغ نکنید.
البته استفاده از مقداری چوب برای پنهان شدن ماهی توصیه میشود
پارامترهای آب
پیرانا یک گونه ماهی گرم آبی است که از آب های گرمسیری می آید.
بنابراین دمای آکواریوم شما باید 74 تا 82 درجه فارنهایت باشد تا ماهی سالم و شاد بماند.
PH آب باید بین 6.5 تا 7.5 باشد و سختی آب بین 4 تا 18 دسی گیاه باشد.
این ماهی ها نمی توانند در آب های شور زندگی کنند و برای رشد نیاز به زیستگاه آب شیرین تمیز دارند.
برای اطمینان از صحیح بودن پارامترهای آب ، توصیه می کنیم آب را با استفاده از کیت تست آب آکواریوم آزمایش کنید.
یک دماسنج آکواریوم با کیفیت بالا نیز مورد نیاز است تا بتوانید دمای آب را هر روز کنترل کنید.
رژیم غذایی و تغذیه ماهی پیرانا
پیراناهای شکم قرمز جزو حیوانات همه چیزخوار گوشتخوار طبقه بندی می شوند.
در یک محیط وحشی ، ماهی از رژیم غذایی متنوعی شامل ماهی ، گیاهان ، حلزون ها و مواد گیاهی استفاده می کند.
در طبیعت ، پیرانا یک لاشخور است که از ماهی کامل و ضایعات به عنوان منبع غذایی از جمله باله ها و فلس ها استفاده میکنند.
غذا های منجمد گزینه مناسبی برای پیراناهای شکم قرمز است.
همچنین می توانید پیراناهای شکم قرمز را به ماهی مرده کامل و همچنین انواع غذاهای گوشتی مانند فیله ماهی ، صدف و میگو بدهید.
غذاهای زنده از جمله میگوی رودخانه ای ، کرم خاکی نیز مورد استقبال قرار می گیرد.
در نظر داشته باشید که پیرانا غذاهای پرک نمی خورد.
برای حفظ سلامت ماهی های خود ، همیشه آنها را با بالاترین کیفیت غذایی که می توانید تهیه کنید تغذیه کنید.
به پیرانا یک بار در روز غذا بدهید و فقط مقدار غذایی را که در چند دقیقه می خورند در آب بریزید.
به ماهی های خود بیش از حد غذا ندهید اما توجه داشته باشید که به اندازه کافی غذا خورده باشند زیرا کمبود غذا می تواند باعث افزایش سطح پرخاشگری شود.
پرورش پیرانای شکم قرمز در آکواریوم خانه خود با موفقیت امکان پذیر است. با این حال ، پرورش گونه های بزرگتر ماهی چالش برانگیز است و هیچ راه بهینه ای برای انجام این کار وجود ندارد.
چیزی که پرورش پیرانا را بسیار جذاب می کند این است که این گونه بسیار پیچیده است که اغلب منجر به تنوع رنگ ، شکل بدن و لکه ها می شود.
شما حتی تلاش برای پرورش پیراناهای شکم قرمز ، به یک آکواریوم بزرگ حداقل 24 اینچ عرض و 6 فوت طول نیاز دارید.
اگر بتوانید یک آکواریوم با اندازه مناسب تهیه کنید ، دومین چالش شما پیدا کردن یک جفت پرورش مناسب است.
همانطور که در بالا ذکر شد ، پیدا کردن دو ماهی بالغ از جنس مخالف کار آسانی نیست.
با این حال ، ضخامت ماهی می تواند جنسیت را نشان دهد و ماهی ضخیم تر به احتمال زیاد ماده است.
 
 
رفتار تخم ریزی
هنگامی که پیراناهای شکم قرمز در طبیعت تخم ریزی می کنند ، تولیدمثل معمولاً در ماه های فصل مرطوب در آوریل و می انجام می شود.
برای فریب دادن ماهی های اسیر خود به این فکر که فصل بارانی فرا رسیده است ، باید مکرر و زیاد آب را تغییر دهید.
رنگ جفت مولد تیره تر می شود ، خود را از گروه جدا می کنند و یک گودال تخم ریزی به شکل ظرف را در زیرلایه حفر می کنند.
گودال معمولاً 1.5 تا 2 اینچ عمق و حدود 6 اینچ قطر دارد.
شما نباید در طول تخم ریزی جفت مزاحم شوید.
در طول جفت گیری ماهی ها به صورت دایره ای دور یکدیگر شنا می کنند و یک تعامل شکمی به شکمی را انجام می دهند.
این ماده باعث می شود که تخم های خود را در گودال بگذارد ، جایی که نر آنها را بارور می کند.
ماهی ماده سپس شنا می کند و پیرانای نر را برای محافظت از لانه می گذارد.
در طبیعت تخمهای پیرانا در دسته هایی قرار می گیرند که به گیاهان آبزی در حال رشد روی بستر می چسبند.
پیرانای شکم قرمز با دندان های چشمگیر و رفتارهای طبیعی شگفت انگیز خود ماهی غیرمعمول و زیبایی را برای آکواریوم داران باتجربه می سازد.
این ماهی ها می توانند بسیار بزرگ شوند بنابراین برای نگهداری آنها به یک مخزن بزرگ نیاز دارید.
همچنین شما نمی توانید این ماهی ها را در یک مخزن مختلط نگهداری کنید زیرا آنها جفت ماهی های کوچکتر و ضعیف تر را به عنوان منبع غذایی در نظر می گیرند.
 
 
ماهیهای پیرانا به خاطر قدرت تایید شده در خوردن حیوانات بزرگ و انسانها در زمانی کم شناخته شده هستند اگرچه تاکنون رویدادی از مرگ انسان به وسیله ی این ماهی ثبت نشده است ولی انسانها پیرانا را برای مصرف غذایی صید میکنند زیرا گوشت پیرانا خوش طعم و مطبوع است.
پیرانا معمولاً از ماهیهای کوچکتر تغذیه میکند و این کار اغلب به سادگی با گاز گرفتن از فلس یا باله ی آنها صورت می پذیرد ولی این ماهیها تحت شرایط معین به خصوص اگر در یک دریاچه ی خشک به دام بیافتند به هر نوع حیوان دیگری که اشتباهاً در آب بیافتد حمله خواهند کرد.
البته فقط چهار یا پنج گونه از مجموع ۲۰ گونه ی پیرانا از این لحاظ خطرناک هستند.
ماهیهای پیرانا منطقه هایی از آبهای آمریکای جنوبی را که دارای آبهای تازه است به عنوان محل زندگی انتخاب میکنند و گونه های گوشتخوار در قالب دسته های بزرگ ماهی به سوی خون و همچنین حرکت در آب جذب میشوند.
بعضی از قبایل هندی ساکن آمریکای جنوبی به طور سنتی از دندانهای پیرانا به عنوان ابزارهای بریدن استفاده میکنند.
از معروف ترین عضو خانواده کاراسین ها پیرانا است که بیشتر از خانواده سراسالموس بوده و بیش از ۱۰ گونه از آن در آبهای امریکای جنوبی یافت میشود ، بیشتر انواع آن دارای بدنی پهن شبیه ماهی سیم هستند.
از معروفترین نوع آکواریومی آن ماهی پیرانای شکم قرمز است که طول آن تا ۲۵ سانتی متر میرسد.
این گونه و برخی از گونه های نزدیک به آن در آبهای قسمت های آمریکای جنوبی زندگی میکنند ، حوزه ها و شاخه های رودخانه آمازون محل زندگی پیرانای شکم سرخ میباشد که یک منطقه ی کاملا وسیع در آمریکای جنوبی است و تقریباً در هر شاخه از رودخانه ی آمازون میتوان آنها را پیدا کرد.
با این که پیرانا به درنده خویی مشهور است کودکان بومی بدون هیچ درنگی به درون رودخانه هایی می پرند که پر از پیراناست زیرا افراد محلی میدانند که پیرانا هیچگاه در رودخانه ای که از انواع ماهیهای ریز است به انسان حمله نمی کند زیرا در آنجا غذای کافی برای او وجود دارد.
پیراناها فقط در صورتی خطرناک میشوند که بدون غذای کافی در مردابهای در حال خشک شدن اسیر شوند و شدیدا به حال گرسنگی بیافتند.
با این همه پیرانا ماهی مهاجم و درنده ای است که باید با احتیاط در آکواریوم ها نگه داشته شود زیرا ممکن است با دندانهای غیرعادی خود صاحبان آکواریوم را گاز بگیرد با این همه بسیاری از افراد ممکن است علاقه داشته باشند پیرانا را در آکواریوم های شخصی نگهداری نمایند.
در واقع باید گفت پیرانا مخصوصا ماهی بالغ برای یک آکواریم خانگی مناسب نیست البته یک گروه از ماهی های جوان پیرانا را میتوان چندین ماه در یک آکواریوم ۱۵۰ لیتری نگهداری کرد ولی وقتی ماهی های بالغ میشوند به طور معنی داری به افزایش فضای زیست احتیاج پیدا میکنند با این که ماهی های پیرانا به طور دسته جمعی زندگی میکنند ولی هر فرد بالغ از اجتماع این ماهیها به فضای امن کافی برای زندگی نیاز دارد و در صورت محدود شدن فضای زیست آنها یک جریان دور زننده به وجود میآید به این صورت که ماهیهای بالغ نسبت به هم عصبانی و متشنج و بسیار پرخاشگر میشوند و به زودی حملات جدی و شدیدی را آغاز میکنند که در پایان فقط ماهیهای قویتر از این برخوردها جان به در میبرند و این حالت برای ماهی پیرانا به هیچ وجه مناسب نیست زیرا همان طور که گفته شد پیرانا یک ماهی اجتماعی با زندگی دسته جمعی میباشد
به طور متوسط برای هر پیرانای بالغ به اندازه ی ۱۰۰ لیتر حجم باید در نظر گرفته شود که این به معنی ٦٠٠ لیتر برای شش پیرانای بالغ میباشد.
جنسیت پیرانا قبل از بلوغ از نظر ظاهری قابل تشخیص نیست ولی در هنگام بلوغ پیرانای نر دارای پوستی تیره تر و پیرانای ماده دارای شکمی بزرگتر می شود.
ماهیهای پیرانا برخلاف دیگر اعضای خانواده ی خود یعنی کاراسین ها تخمهای خود را نمیخورند بلکه از آنها مراقبت میکنند.
نام پیرانای شکم سرخ به دوگونه ی مختلف از ماهی پیرانا اطلاق میشود که عبارت اند از :
پیگوستروس نترری مربوط به رودخانه آمازون و شعب آن است.
پیگوستروس پیرایا که یک نمونه ی 50 تا 60 سانتیمتری از این جنس بوده و فقط در آبهای سان فرانسیسکو یافت میشود.
دندان ها ماهی پیرانا
سایر گونه های بدنامی که اعضای جنس سراسالموس هستند مثل پیرانا به وحشی بودن معروف نیستند.
تغذیه ماهی پیرانا
۵۰۰ گونه از پیرانا وجود دارد که بیشتر آنها گیاهخوار هستند و بیشتر ترجیح میدهند از گیاهان به عنوان غذا استفاده نمایند.
در هر حال گونه ی مورد بحث از پیرانا یک جانور گوشتخوار است و اگر در شرایط سختی از نظر تأمین مواد غذایی قرار گرفته باشد حتی ممکن است انگشت فردی را هم که با بی احتیاطی در آب قرار گرفته است گاز بگیرد.
همین طور در حالت عادی پیرانا به انسان یا هر نوع جانور دیگر که زخمی شده باشد و در آب قرار گرفته باشد نیز حمله ور میشود به طور مثال اگر یک گاو زخمی از روی یک پل به درون رودخانه ای که پیرانا در آن زیست میکند ، پرت شود در حدود ۱۵ دقیقه بعد استخوانهای گاو بر روی آب مشاهده ی میشود و این کار معمولاً توسط یک گروه از پیراناهای بالغ قابل انجام است.
 
 
رفتار و خلق وخو ماهی ماهی پیرانا
در حقیقت به طور قطع ماهی های پیرانا یکی از درنده خوترین ماهیهای شناخته شده در نوع خود میباشند و از این حیث در آمریکای غربی مشهور میباشند ولی بر اساس مطالعات برخی محققان بسیاری از گونه های پیرانا بی خطر میباشند و تنها گونه ی گوشتخوار این موجود همان پیرانای شکم سرخ میباشد.
همچنین مطالعات نشان میدهد که پیرانای شکم سرخ ترجیح میدهد از ناحیه ی باله ی دمی یا فلس طعمه در صورتی که ماهی باشد تغذیه کند تا این که آن را یک جا ببلعد.
یکی از محققان در جریان بررسی های خود در مورد گستردگی زندگی ماهی های پیرانا به جنوب آمریکا سفر می کند و در آنجا در می یابد که شمار کثیری از این ماهی ها در رودخانه های آمریکای جنوبی وجود دارند و تعداد آنها بسیار بیشتر از مقداری است که تصور می شد.
همچنین در رودخانه های ونزوئلا و پرو بیشتر گونه های بی خطر این ماهی یافت میشوند ولی در آب های این مناطق نیز انواع درنده ی این جانور وجود دارند که ماهی گیران محلی با قرار دادن طعمه هایی از گوشت آنها را شکار میکنند که باید گفت این کار به مهارت زیادی احتیاج دارد زیرا در صورتی که ماهیهای پیرانای بزرگی به طرف طعمه جذب شوند آنگاه خطر خود صیاد را نیز تهدید خواهد کرد.
همان طور که میدانید ماهیها خونسرد هستند و تا کنون به طور تخمینی ۲۰,۰۰۰ گونه ماهی شناخته شده است که بعضی از گونه های آنها تنها محدوده ی کوچکی از تغییرات محیط زیست خود را تحمل می کنند ، در میان ماهیها ماهی پیرانا که به خانواده ی کاراسین تعلق دارد ۱۱۰۰ گونه دیگر علاوه بر پیرانا در این خانواده قرار دارند ، بدین ترتیب این خانواده بزرگترین گروه از ماهیها را در میان خانواده های ماهیان ساکن آبهای شیرین تشکیل میدهد.
همه ی ماهی های خانواده ی کاراسین دارای بدنی رنگی با رنگهای روشن و درخشان هستند.
در این خانواده گونه های گوشتخوار و گیاه خوار با هم وجود دارد و بسیاری از گونه ها مثل پیرانای شکم سرخ اجتماعی زندگی میکنند.
از میان ۱۱۰۰ گونه ماهی موجود در خانواده ی کاراسین در حدود ۳۰ گونه مربوط به پیرانا میشود که در مورد رفتار آنها از لحاظ درنده بودن مبالغه شده است زیرا همانطور که گفته شد فقط گونه های محدودی گوشتخوار بوده و از این میان فقط پیرانای شکم سرخ می تواند برای انسان خطرناک باشد و بومیان آمریکای جنوبی نیز از این مطلب آگاه بوده و به راحتی در رودخانه هایی که گونه های مختلف پیرانا در آن زندگی میکند شنا میکنند و حتی گوشت پیرانا یک منبع رایج غذایی برای مردم آن سرزمین به شمار میرود.
پیرانای شکم سرخ مانند سایر ماهی های گوشتخوار به بوی خون در آب حساس میباشد و در حقیقت این مکانیسم که راهی به سمت طعمه ها ایجاد میکند همان احساس بوی خون در آب میباشد و در گونه های بزرگتر این حساسیت بیشتر نیز می شود.
همان طور که گفته شد دندانهای پیرانا برای تکه کردن و بلعیدن طعمه سازش یافته است شکل دندانهای او مثلثی و بسیار تیز است تا جایی که بومیان مناطق آمازون از دندان های پیراناهای بزرگ برای ساختن نوعی قیچی استفاده می کنند.
پیراناها در طول به ثمر رسیدن تخمهایشان دارای یک رفتار بسیار تهاجمی هستند و به هیچ ماهی دیگری اجازه ی نزدیک شدن به قلمرو خود را نمیدهند ، گستره ی انتشار این ماهی به طور عمده در شمال آمریکای جنوبی است.
 
 
نگهداری ماهی پیرانا
این ماهی برای نگهداری در آکواریوم ماهی مناسبی به شمار میرود به شرط آن که اندازه ی آکوایوم با افزایش سن او افزایش یابد و همچنین این ماهی به کیفیت آب بسیار حساس است و بایستی آب با pH و کیفیت مناسب برای او تهیه کرد.
پیرانای شکم سرخ بیشتر عمر خود را بی حرکت میگذراند ولی در صورت نیاز میتواند با سرعت غیر قابل انتظاری شنا کند در حقیقت باید گفت این ماهی در مناطق آمریکای جنوبی در جایی که زیستگاه او محسوب می شود ، شهرت زیادی به درندگی و خونریزی دارد این ماهی به صورت دسته جمعی در آبهای کم عمق زندگی میکند و میتواند به هر موجودی که ممکن است بر حسب اتفاق در رودخانه پرت شود حمله کرده و در مدت زمان خیلی کمی اسکلت او را خالی از گوشت پس بفرستد.
به هر حال توصیه میشود اگر مایل به خرید یک ماهی زیبا و با شکوه برای آکواریوم خود هستید ، قبل از تصمیم گیری در مورد خرید پیرانا همه ی اطلاعات لازم در مورد ماهی گوشتخوار را به دست آورید.
در ایالت هایی از آمریکا که دارای آب و هوای گرم تری هستند ، نگه داری این ماهی ممنوع است زیرا این ماهی استوایی است و در آب و هوای گرم تکثیر پیدا میکند و با آزاد شدن در رودخانه خطری برای دیگر شکل های حیات در یک زیستگاه مشترک محسوب میشود ، این ماهیها از نظر رنگ تنوع زیادی دارند و حتی افراد یک گونه نیز با قرار گرفتن در شرایط زیستی مختلف خصوصیات ظاهری مختلفی از خود نشان میدهند.
همچنین این خصوصیات ظاهری در سنین مختلف نیز برای افراد یک گونه از پیرانا متفاوت است.
چنان که نمونه های جوان دارای بدنی کشیده هستند و پشت بدن آنها در امتداد ستون مهره ها آبی خاکستری است و دو پهلوی آنها دارای رنگ سبز زیتونی ظریف و زیبایی میباشد و نقاط متعدد نقره ای فلز رنگی نیز بر روی بدن آنها وجود دارد که ظاهر زیبایی به آن میبخشد.
ماهی پیرانا در حالت بالغ علاوه بر خصوصیات یاد شده دارای شکم قرمز رنگی نیز میشود که نام او نیز به همین خاطر پیرانای شکم سرخ است .
در مواقعی که نتواند به قلمرو قابل قبولی برای خود دست پیدا کند و از لحاظ حرکت و انتقال در محدودیت قرار بگیرد رفتار اجتماعی خود را از دست میدهد و به یک ماهی درنده و مهاجم تبدیل میشود.
این حالت به خصوص در آکواریوم هایی که فضای کافی برای نگهداری این ماهی ندارند بیشتر به وجود می آید و اگر ادامه پیدا کند منجر به این میشود که ماهیها به یکدیگر حمله میکنند و صدمات جدی و غیر قابل برگشتی نیز در ناحیه ی باله ی دمی یا بدن به یکدیگر وارد می سازند.
 
 
در هنگام خرید پیرانا برای آکواریم باید یک دسته ی جوان که در آن ماهی ها اندازه ی کوچکی داشته باشد انتخاب شود و نیز باید دقت کرد که همه ی ماهیها باید در یک نوبت وارد آکواریوم شوند و پس از جایگزین شدن آنها در آکواریوم نباید ماهی دیگری از آن گونه به جمع اضافه شود.
انتخاب و خرید این ماهی ها به صورت گروهی و قرار دادن آنها در زیستگاهشان در یک زمان به آنها اجازه میدهد که با یکدیگر خو گرفته و یک گروه را تشکیل دهند.
ماهیهای پیرانا در آکواریوم خیلی زود در برابر شرایط نامساعد واکنش نشان میدهند و در مقابل شوکهای احتمالی حساسند ، برای فراهم کردن محیطی آرام برای این ماهی باید از گیاهان آبی مناطق آمازون در آکواریوم استفاده کرد و به این ماهی اجازه داد تا قلمرو امنی در میان این گیاهان برای خود اختیار کند.
بهترین و زیباترین حالت این ماهی را میتوان هنگامی مشاهده کرد که نور خورشید به طور مستقیم به آکواریوم بتابد.
در این حال ماهیهای بالغ در انعکاس نور بسیار زیبا به نظر میرسند و لکه های نقره ای و طلایی بدن آنها در نور آفتاب می درخشد.
تغذیه ی پیرانای شکم سرخ باید بنابر طبیعت او انجام گیرد.
این جانور گوشتخوار است و معمولاً از طعمه های زنده مانند کرم خاکی یا ماهیهای کوچک دیگر تغذیه میکند ولی تکه های گوشت گاو یا قلب آن نیز میتواند مورد استفاده قرار بگیرد در هنگام غذا دادن به پیرانا نباید دست را داخل آکواریوم نمود.
هم چنین شرایط آبی که پیرانا در آن نگهداری میشود باید به این شرح باشد ، این ماهی فعال به مقدار زیادی اکسیژن محلول در آب نیاز دارد و آب نباید ساکن باشد بلکه بایستی به وسیلهٔ تجهیزاتی از قبیل فیلترهای داخلی آب را در آکواریوم در جریان نگه داشت.
 
 
شرایط مخزن : مخزن بزرگ با تعدادی گیاه قوی بنیه با شاخه های چوبی و یا پلاستیکی با فیلتراسیون بسیار قوی
برای یک گروه ۸-۴ تایی ماهی بالغ یک مخزن حداقل ۴۰۰ لیتری نیاز است.
خصوصیات رفتاری : به شدت شکارچی و تهاجمی
در دسته های حداقل ۴ تایی و در یک مخزن اختصاصی نگهداری کنید
دما : ۲۷ – ۲۴ درجه سانتی گراد ( ۸۱ – ۷۵ فارنهایت )
شرایط شیمیایی : چندان حساس نیست ولی آب سبک و اسیدی را ترجیح می دهد .6.8 – 5.8 PH
رژیم غذایی : گوشتخوار . غذاهای زنده و یا غیر زنده گوشتی . نیازی نیست که حتما از ماهی زنده برای تغذیه آنها استفاده کرد زیرا براحتی می توان آنها را به غذاهای غیر زنده گوشتی مانند ماهیچه ، میگو ، طعمه سفید و فیله مرغ و یا حتی پلت نیز عادت داد .
بعضی آنها را با ماهی خوراک تغذیه می کنند که این امر خطر آلودگی و بیماری های انگلی را بسیار افزایش می دهد .
جنسیت : نشانه های واضحی برای تشخیص جنسیت آنها وجود ندارد ، تنها در هنگام تخم ریزی می توان دید که شکم ماده ها کمی بزرگتر از نرهاست .
تولید مثل : بر روی گیاهان و یا در چاله ای در بستر تخم ریزی کرده و از تخم ها نیز مراقبت و پرستاری می نمایند. تخم ها پس از ۲ تا ۳ روز باز می شوند .
توضیح : این ماهی به عنوان شکارچی خطرناک اشتها خاصی دارد. گرچه در بدنامی او گاهی مبالغه می شود ، ولی هنگام تعمیر و نگهداری و یا ایجاد تغییرات در آکواریوم مراقب باشید که حتی الامکان کمتر دست خود را در آب فرو ببرید.
این گونه گاهی با Pygocentrus cariba که بیشتر در حوزه ی رود اورینوکو زندگی می کند اشتباه گرفته می شود .
بومیان آمازون و آمریکای جنوبی جزو غذاهای محبوبشان هست ماهی پیرانا و می گویند جزو خوشمزه ترین آبزیان هست و این آبزی را به مدل های کباب پز و دیزی پز و گریل ذغالی و سرخ کن فست فود می پزند و با لذت همراه لیمو و سبزیجات میل می کنند.