خون آبی گران قیمت خرچنگ نعل اسبی
خون خرچنگ ، شاید ندیده باشید که خون خرچنگ رنگش آبیه خون خرچنگ نعل اسبی هر لیترش 15هزار دلار یعنی بیشتر از 200 میلیون تومان هستش
اما چرا انقدر گرون قیمته ؟
به دلیل وجود مس رنگ خون خرچنگ نعلی آبیه
توی خون این خرچنگ یه ماده شیمیایی وجود داره که میتونه باکتری ها رو شناسایی کنه که با ایجاد لخته دور باکتریها آنها را گیر میندازه.
در واقع خون این خرچنگ ها ماده ی دفاعی معجزه گری داره که با باکتریها واکنش نشان میده اینجوری که اطراف باکتریها رو یه لایه ی ژل مانند میگیره که باعث میشه تهدید این عوامل بیماری زا خنثی شه.
به خاطر این ویژگی منحصر به فرد، خون این خرچنگها تو تحقیقات پزشکی و دارویی برای ساخت داروهای جدید استفاده میشه.
این خرچنگ ها رو توی اقیانوس های اطلس و هند و آرام میشه صید کرد که اونها رو صید می کنند و سی در صد از خونشون میگیرند و دوباره به محل زندگیشون برمیگردونن.
پوسته این خرچنگ ها رو نزدیک به قلبشان سوراخ میکنند و حدود سی درصد خونشون رو میکشن و بعد به طبیعت بازگردانده میشن.
تحقیقات نشان میدهند که ۱۰ تا ۳۰ درصد این خرچنگها بعد از این کار از بین میروند و زاد و ولد مادههایی هم که زنده میمونند سخت میشه.
این فسیلهای زنده هر سال جون میلیونها نفر رو نجات میدهند.
یکی از کاربردهای پزشکی این خون اینه که
تو بیمارستان باهاش از استریل بودن تمام وسایلی که وارد بدن بیمار میشن از واکسن و سرم گرفته تا ایمپلنتهای پزشکی پزشکارو مطمئن می کنه
چون باکتری های مضر تو لوازم پزشکی میتونن کشنده باشن اما خون خرچنگ نعلی به سموم باکتریها بسیار حساسه.
خرچنگ نعلی نعل اسبی یکی از قدیمی ترین جانوران دنیاست که بیش از ۴۵۰ میلیون سال روی کره زمین زندگی می کند و از دایناسورها هم قدیمیتر است در واقع یه فسیل زندست.
خرچنگ نعلی را از بهار میتوان در اقیانوس اطلس دید و اوج تخمریزی آن در ماههای مه و ژوئن، در زمان مد کامل و هنگام قرص ماه و هلال نو است.
این “فسیلهای زنده” که هنوز در اقیانوسهای اطلس، هند و آرام زندگی میکنند هر سال جان میلیونها نفر را نجات میدهند.
استخراج خون:
دانشمندان از دهه هفتاد میلادی از خون این خرچنگ استفاده میکنند تا از استریل بودن لوازم پزشکی و داروهای وریدی مطمئن شوند.
وجود باکتریهای مضر در لوازم پزشکی میتواند کشنده باشد اما خون خرچنگ نعلی به سموم باکتریها بسیار حساس است.
از خون این خرچنگ برای اطمینان از استریل بودن تمام چیزهایی استفاده میشود که وارد بدن بیمار میشوند، از واکسن و سرم وریدی گرفته تا ایمپلنتهای پزشکی.
سی درصد خون خرچنگهای نعلی کشیده میشود
تجارت بزرگ:
به گزارش کمیسیون ماهیگیری دریایی اقیانوس اطلس آمریکا که ماهیگیری در ایالتهای آمریکا را که در ساحل اقیانوس اطلس هستند هماهنگ میکند، سالانه حدود نیم میلیون خرچنگ نعلی برای زیست پزشکی از اقیانوس صید میشوند. خون این جانور یکی از گرانترین مایعهای دنیاست و یک لیتر آن تا ۱۵ هزار دلار به فروش میرسد.
خون آبیرنگ:
رنگ آبی خون خرچنگ نعلی به دلیل وجود مس است. در انسان اتمهای آهن در هموگلوبین همان نقش را دارند ( حمل اکسیژن) و رنگ خون ما را قرمز میکنند. البته این رنگ آبی خون این جانور نیست که نظر دانشمندان را جلب کرده. در خون این خرچنگ یک ماده شیمیایی وجود دارد که با ایجاد لخته دور باکتریها آنها را گیر میاندازد. این ماده که حتی در اندازه بسیار کم هم میتواند باکتریها را شناسایی کند بعنوان عامل لختهکننده برای تست لیمولوس امبوسایت لایزیت (Limulus Amebocyte Lysate) از گونههای آمریکایی و برای تکیپلوس امبوسایت لایزیت (Tachypleus Amebocyte Lysate) از نمونههای آسیایی خرچنگ نعلی گرفته میشود.
سرنوشت خرچنگها:
پوسته این خرچنگها را نزدیک به قلبشان سوراخ میکنند و حدود ۳۰ درصد خونشان کشیده و بعد به طبیعت بازگردانده میشوند. تحقیقات نشان میدهند که ۱۰ تا ۳۰ درصد این خرچنگها بعد از این کار از بین میروند و زاد و ولد مادههایی که زنده میمانند سخت میشود.
تا سی درصد خرچنگهای نعلی که خونشان گرفته میشود میمیرند
راه جایگزین چیست؟
در حال حاضر فقط چهار گونه خرچنگ نعلی در دنیا باقی مانده و هر چهار گونه در خطر انقراض هستند؛ به دلیل صید بیش از حد برای زیستپزشکی، استفاده از آنها به عنوان طعمه ماهی و همچنین از بین رفتن و آلودگی محیط زیست طبیعی خرچنگها.
دانشمندان میگویند با زیاد شدن جمعیت کره زمین و طول عمر بشر، تقاضا برای تستهای لیمولوس امبوسایت لایزیت و کیپلوس امبوسایت لایزیت هم زیاد خواهد شد.
فعالان محیط زیست معتقدند که تستهای صناعی روشی اخلاقیتری برای شناسایی سموم باکتریهاست ولی شرکتهای داروسازی میگویند ابتدا باید ثابت شود که جایگزینهای صناعی میتوانند در عالم واقع سموم را شناسایی کنند.
استفاده در داروسازی و خطر انقراض
خرچنگ نعلاسبی جزو جانوران در حال انقراض است. در خون آبیرنگ این خرچنگ یک مادهٔ شیمیایی وجود دارد که حتی در اندازه بسیار کم هم میتواند باکتریها را شناسایی کند و با ایجاد لخته دور باکتریها آنها را گیر بیاندازد. به همین دلیل از دههٔ هفتاد میلادی از خون این خرچنگ، در تولید مواد استریلکنندهٔ لوازم پزشکی و داروهای وریدی استفاده میشود.
برای استخراج خون این خرچنگها، پوستهٔ نزدیک به قلبشان را سوراخ میکنند و پس از خارج کردن حدود ۳۰ درصد از خونشان آنها را در طبیعت رها میکنند. این کار باعث میشود ۱۰ تا ۳۰ درصد این خرچنگها از بین بروند و زاد و ولد مادههایی که زنده میمانند سخت میشود.
کاشکی هنورم ۱۵۰ هزار دلار ۲۰۰ میلیون تومن بود 🙂
شت یه صفر اضافه گذاشتم :// ۱۵ هزار دلار 😂👌🏻